مخازن آب فرآیندی و فاضلاب غالبا از بتن ساخته میشوند ، زیرا دارای مقاومت های مکانیکی بسیار بالا بوده و امکان ساخت مخازن بسیار حجیم و بزرگ بتنی آب و فاضلاب مقرون بصرفه و اقتصادی تر از مخازن فولادی میباشد . ولی بتن مقاومت شیمیائی نسبتا ضعیف بویژه در برابر مواد اسیدی دارد ، ضمنا وجود تخلخل در بافت بتن امکان عدم آببند بودن را ایجاد می کند . لذا برای رفع این معایب ، مخازن با پوشش های ضخیم پلیمری از داخل پوشش داده میشوند . این پوشش ها بر پایه رزین اپوکسی یا پلی استر و الیاف تقویت کننده از نوع MAT یا Tissue و یا پرک شیشه ( Glass Flake ) بوده و همچنین مقاومت بسیار بالائی را در برابر خوردگی ناشی از سایش املاح ( Erosion ) و خوردگی ناشی از مواد شیمیائی اسید و قلیا ( Corrosion ) از خود نشان می دهند . ضخامت پوشش های فایبر گلاس با توجه به میزان خورندگی محیط از 3-1 میلی متر و گلاس فلیک از 500 تا 1500 میکرون متغیر خواهد بود .